یکی از مواردی که ممکن است برای هر پدر یا مادری شکل گیرد این است که با کودک خود در زمان ناسازگاری او برخورد کنیم که باعث تشدید رفتار نامناسب او نشود و سعی کنیم که کودکی سالم از نظر شخصیتی تربیت نماییم.
یکی از راهکارهای مناسب
یکی از مواردی که باید در مورد روانشناسی کودک گفت این است که در هنگام وقوع مشکلات این چنین آرامش خود را کاملا حفظ نمایید و در کنار نادیده گرفتن، باید به تقویت واکنش های مثبت کودک هم توجه نمایید تا میزان پرخاشگری او کاسته شود. اگر فقط نادیده گرفتن انجام شود و به تقویت واکنش های مثبت کودک توجه نماییم، پس از مدتی بچه ناراحت تر می‌شود و آن‌قدر اشک می ریزد تا از پدر و مادرش توجه بیشتری به او بکنند. باید کاری کنیم که کودک حس کند روش دیگری نیز وجود دارد که می‌تواند به احساس ترس و اضطراب جدا شدن خود پیروز شود و با داد و فریاد به هیچ نتیجه‌ای نخواهد رسید.
موردی که در این زمینه بسیار مهم است این است که قبل از هر چیز باید طرز رعایت مقررات را برای کودک شرح دهیم. کودک باید بداند اگر رفتار مناسبی داشته باشد امتیاز دارد و در غیر این‌صورت ممکن است با او برخورد شود. اما اگر هدفش از پرخاشگری، مورد توجه واقع شدن یا دستیابی به خواسته‌ای است، باید بی‌اعتنایی کرده و قانون را رعایت نماییم ولی اگر معنی این فریاد زدن ها پرخاشگری است حتما از تکنیک‌های درمان رفتارهای خشن استفاده نمایید و بچه را تنبیه کرد.
با کودک پرخاشگر چگونه برخورد کنیم
حتما این مورد را در زمان های خاص در نظر بگیرید که باید همه چیز طبق قانون و مقررات باشد تا بچه لجبازی نکرده و فریاد نزند. او باید یاد بگیرد خارج از قوانین عمل نکند. لجبازی در کودکان معمولی است به‌طور کامل به طرز اجرای قانون پرداخته‌ایم، اما به‌طور جامع، لجبازی بین دو تا پنج سالگی طبیعی است و کودک بین این سنین به دلیل خودمختاری لجبازی می‌کند و دوست ندارد به حرف والدین خود گوش بسپارد، بنابراین تنها راه حل این است که ما از یک نفر دیگری نیز به نام قانون یاری بگیریم.
برای مثال زدن در مورد این مطلب میتوانید بگویید پسرم قانون بچه‌ها می‌گوید که شما باید حتما در این ساعت به رختخواب خود بروید، بنابراین از آن‌جا که کودک فکر می‌کند این حرف را دیگران هم به جز پدر و مادرش گفته است و مستقیما از پدر و مادر دستور نگرفته است، لجاجت نمی‌کند و به حرف‌های شما گوش خواهد کرد.
با کودک زیر دو سال چگونه رفتار کنیم؟
چیزی که بیشتر از همه ی این ها مهم است این است که از شش ماهگی به بعد می‌توانیم از روش های نادیده گرفتن استفاده نماییم. نسبت به گریه‌ها و فریاد زدن های زیاد و غیر موجه کودک از خود واکنش نمی‌دهیم، بغلش می‌کنیم، نوازش می‌کنیم زیرا بچه زیر دو سال ناراحت می‌شود ولی، نه به او نگاه می‌کنیم و نه با او کلامی حرف می‌زنیم، گریه بچه که به اتمام رسید بعد با او رابطه برقرار می‌کنیم.
- ۹۶/۰۴/۲۵